بسم الله الرحمن الرحيم

Biat-i Rıdvan’nın yapıldığı yer (Hudeybiye)

Muhammed bin Mesleme (Radiyallah-u anhu)- 17

Bunun üzerine Peygamber Efendimiz (Sallallahu aleyhi ve Sellem), dışarı çıktı. Hiç kimseyle görüşmeden ve hiç kimseye bir şey söylemeden, ihramını sağ koltuğu altından çıkarıp sol omzuna attı. Kurbanlık develerini kesti Ve berberi Husaâli Hiraş bin Ümeyye (r.a.) yi çağırıp traş oldu. (Sire, 3;3339)

Bunu gören Sahabiler (r.anhüm) de derhal kurbanlık develerini kesmeye ve başlarını traş ettirmeye başladılar.

Hazret-i Ümmüe Selemle (r.anha) der ki;

Kurbanlıklara öylesine koştular, öylesine yığıldılar ki, neredeyse birbirlerini ezeceklerdi.” (Vakidi, 2;613)

Sahabiler (r.anhüm) in, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) a muhalefet etmek için tekrarlanan emrini yerine getirmeyip bekledikleri elbette söylenemez.

Belki onlar, çok ağır buldukları muâhede ve musalaha hükümlerinin vahiy il ortadan kaldırılacağını düşünüyor ve bu vahiy ile Peygamber Efendimiz (Sallallahu aleyhi ve Sellem) in, verdiği emirden vazgeçeceğini umuyorlardı. En azından, umre amellerini tamalayabilmek için Mekke’ye girmelerinin temin edilebileceğini ümit ediyorlardı. Bunun gerçekleşmesi için de bekliyorlardı.

Nitekim, bu hususta herhangi bir vahyin inmediğini ve Hazret-i Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ın da kurbanlık develerini kesip, mübarek başlarını tiraş etirdiği görünce, onların da Resul-ü Kibriya (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ya, muhalefet etmiş duruma düşmemek için süratle kurbanlık develrini kesmeye ve başlarını traş etmeye başladıkları görülüyordu.

Bu hadiseden, ayrıca Hazret-i Ümmü Seleme (r.a.) nin de müstesna bir zekâ ve fazilete sahib olduğunu anlıyoruz.

Hatta,

‘Ümmü Seleme (r.anha) nin Hudeybiye’de gösterdiği dirayet ve fetâneti İslam tarihinde hiçbir kadın göstermemiştir.’ denilmiştir. (Tecrid-i sarih, Terc; Kamil Miras, 8;171)

Sahabilerden bir kısmı başını kazıttırıyor, kimisi de kısalttırıyordu. Bunu gören Resulullah Efendimiz (Sallallahu aleyhi ve Sellem);

-“Allah başlarını kazıttıranlara rahmet eylesin.” Diye duâ etti. (Sire, 3;334)

Saçlarını kısalttıran Sahabiler (r.anhüm) bu duâ karşısında bir an tereddüt geçirdiler. Aynı duâ’yı kendilerine de yapmalarını Resulullah Efendimiz (Sallallahu aleyhi ve Sellem) den rica ettiler.

Peygamber Efendimiz (Sallallahu aleyhi ve Sellem) yine;

-“Allah başlarını kazıttıranlara rahmet etsin.” Diye duâ etti.

Sahabiler (r.anhüm), üç kere;

-“Ya Resulullah (s.a.v.) kırptıran, kısaltranlara da duâ et.” Deyince

Resul-i Ekrem (Sallallahu aleyhi ve Sellem);

-“Allah saçlarını kırptıran, kısaltıranlara da rahmet etsin.” Diyerek onları da duâ’sının içine dahil etti. (A.g.e., 3;334)

Sahabiler traş olduktan sonra, Allah tarafından estirilen bir rüzgar, saçlarını Harem-i Şerife doğru uçurup götürdü. Onlar bunu Umre’lerinin kabulüne bir işaret sayarak birbirlerini müjdelediler.

Server-i Kâinat Efendimiz (Sallallahu aleyhi ve Sellem), Eshabiyle birlikte yirmi gün kadar kaldıktan sonra Medine’ye dönmek üzere Hudeybiye’den ayrıldı.

Devam edecek….

Kainatın Efendisi (Peygamberimizin hayatı)

Allah-u Teâlâ hazretleri (c.c.) Bizleri ve sizleri Biat-i Rıdvan Sahabeleri (Radiyallah-u anhüm) nın şefaatına nail eylesin. Onların yüzü suyu hürmetine günahlarımızı afv eylesin. Amin