بسم الله الرحمن الرحيم

Cebel-üs Sevr’den Mekke’nin görünüşü

Ebû Râfi (Radiyallah-u anhu)- 3

-“Anlat bakalım, nasıl oldu’’ diye sual etti.Ebu Süfyan orada bir yere oturdu. Bir çok kimse de ayakta dinliyorlardı.

Ebu Süfyan şöyle anlattı.

-“Hiç sorma, Müslümanlarla karşılaşınca, sanki elimiz kolumuz bağlı idi. İstedikleri gibi hareket ettiler. Bir kısmımızı öldürdüler, bir kısmımızı esir ettiler. Vallahi ben bizimkilerden kimseyi kınayıp, ayıplamıyorum. Çünkü o sırada öyle kimselerle karşılaştık ki, yer ile gök arasında siyah beyaz atlar üzerinde beyazlara bürünmüşlerdi.”

Sessizce onları dinlemekte olan Ebu Rafi (r.a.)

-“Vallahi onlar meleklerdir’’ deyiverdi.

EbuLeheb, ona şiddetli bir tokat vurdu ve kaldırıp yere çarptı. Bir hayli onu dövdü. Bunun üzerine, orada bulunan Ümm-i Fadl (r.anha) odanın direklerinden birini alıp, şiddetle Ebu Leheb ‘e vurdu.

Ebu Leheb’in başından yaralandığını görünce,

-’’Kimsesi yok diye onu güçsüz sandın değil mi?’’dedi.

Ebu Leheb, zelil, hakir ve horlanmış bir vaziyette dönüp, gitti. Yedi gün geçmişti ki, Allahü teala ona, kara kızıl denen bir hastalık verdi.Bu hastalık onu öldürdü. Oğulları onu iki veya üç gece defnetmeden bıraktılar. Nihayet pis bir şekilde kokmaya başladı. Herkes, Ebu Leheb’in yakalandığı hastalıktan, taun’dan kaçar gibi,kaçıyor ve sakınıyorlardı.

Bunun üzerine Kureyş’ten biri, Ebu Leheb’in oğullarına;’

-“Yazık size,utanmıyormusunuz? Babanızı, kokuncaya kadar evde bıraktınız. Hiç olmazsa onu bir yere gömüp kaybedin.”dedi

Devam edecek….

İslam âlimleri ansiklopedisi

Allah-u Teâlâ hazretleri (c.c.) Bizleri ve sizleri Ebû Râfi (Radiyallah-u anhu) nun şefaatına nail eylesin. O’nun yüzü suyu hürmetine günahlarımızı afv eylesin. Amin

Fuad Yusufoğlu