Muhammed Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem)- 44
Cehalet devrinde kızların diri diri gömüldükleri Arabistan çölü
Muhammed (Aleyhis selam)- 44
Bir kısmı da kız çocuklarını doğmasını bir felaket ve yüz karası sayıyorlardı. Bu korkunç telakki o dereceye çıkmıştı ki, küçük kız çocuklarını kumlar üzerinde açtıkları çukurlara diri diri yatırıp
-“(Babacığım!)”
Diyerek boyunlarına sarılmalarına ve acı acı feryat etmelerine hiç kulak asmadan üzerlerini toprakla kapatarak ölüme terk ediyorlardı. Bu hareketlerinden dolayı da en ufak bir vijdan azabı duymuyorlardı.
Netice itibariyle o zamanın insanları arasında şefkat, merhamet iyilik ve adalet gibi güzel hasletler yok olmuş gibiydi.
Korkunç bir cahiliye devri yaşayan Araplar arasında dikkate değer bir husus vardı. O da; Edebiyatın, belağatın ve fesahatın çok yaygınlaşarak zirveye ulaşmış olmasıydı.
Şaire ve Şiir’e çok önem verirler, bunu büyük bir iftihar vesilesi sayarlardı. Güçlü bir şair hem kendisi hemde kabilesi için itibar sağlardı. Muayyen zamanlarda Panayırlar kurulur Şair ve hitabet yarışmaları açılırdı. Birinci gerlenlerin şiir’leri veya hitabeleri Kâ’be duvarına asılırdı.
Cahiliye devrindeki Kâ’be duvarına asılan en meşhur şiir’lere; “Mualakat’i seba’” (Yedi askı) denilmiştir.
Kur’an-i kerim ayetleri nazil olmaya başlayınca ONDAKİ EŞSİZ BELAĞATI GÖREN nice kimseler de bu sebeple Müslüman oldu.
Muhammed Aleyhis selam insanlara Ebedi seadeti bildirmek, onları delaletten hidayette kavuşturmak üzere Peygamnber olarak gönderildiği sırada Cahiliye devri yaşayan Mekkeliler, kendilerinin iman etmeye da’vet edilmesi üzerine ilk önce çoğu lakayt (ilgisiz), kayıtsız davrandı.
Sonra açıkça düşmanlık göstermeye başladılar. Müşriklerin bu düşmanlıkları önce alay etme tarzında olup, sonra hakaret şekline, daha sonra İŞKENCE SAFHASINA girdi. Bunlardan sonra da ticari ve diğer bütün münasebetleri kesme ve şiddet devri başladı.
Müşriklerden bilhassa beş kişi Sevgili Peygamberimiz Muhammed Aleyhis selam’ı çok üzmekte ve alay etmek idiler. Onlar arasında, As bin Vail, Esved bin Muttalib, Esved bin Abdiyağus ve velid bin Muğire vardı.
Bir defasında Peygamberimiz (Sallallahu aleyhi ve selam) Kâ’be’nin yanında oturmakta iken, Cebrail Aleyhis selam da gelmişti. Müşriklerden bu beş kişi önlerinden geçerken Cebrail Aleyhis selam As bin Vail’in ayağının tabanına, esved bin Muttalib’in gözüne, Esved bin Abdi Yağus’un başına, velid bin Muğire’nin inciğine Haris’in karnına birer işaret koydu.
Ve;
-“Ya Muhammed! Allah-u Teâlâ bunların şerrinden seni halas eyledi. Yakında bunların her biri bir belaya müptela olarak HELAK olacaklardır.” Dedi.
İslam âlimleri ansiklopedisi
Allah-u Teâlâ hazretleri (c.c.) bizleri ve sizleri son Peygamber olan Habibi Muhammed (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ın şefaatına nail eylesin. O’nun yüzü suyu hürmetine günahlarımızı aff eylesin. Amin.
Fuad Yusufoğlu
Etiketler: Asr-ı Seaadet devri, Cahiliye devri, İlk Müslümanlar, Muhammed Aleyhis selam, Siyer
11 Ekim 2011, 06:52 tarihinde.
[...] (c.c.) ın rahmeti « Muhammed Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem)- 42 Muhammed Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem)- 44 [...]