بسم الله الرحمن الرحيم

Aişe-i Sıddıka (r.anha) nın yaptırdığı mescid (Tenim)

Hazret-i Aişe-i Sıddıka (Radiyallah-u anha) – 2

Hazret-i Aişe (r.anha) nin bildirdiğine göre; Peygamberimiz (s.a.v.) hergün ya akşam ya sabah vakitlerinde Hazret-i Ebû Bekir (r.a.) in evine uğraması adet-i şerifleri idi.

(Müşrikler dar’ün-Nedvede toplanmışlar, şeytan Necdli bir ihtiyar kılığında gelmiş; müşriklere Hazret-i Peygamber efendimiz (s.a.v.) i öldürmek üzere karar almışlardı. Cebrail aleyhisselam bunu Hazret-i Peygamber (s.a.v.) e haber verdi ve hicretine Allah-u Teâlâ’nın musaade buyurduğunu bildirdi.)

Hazret-i Peygamber (s.a.v.) hicretine musaade buyurulduğu gün; öğle vakti sıcakta hiç gelmediği bir saatte başını sarmış olduğu halde hazret-i Ebû Bbekir (r.a.) in evine geldi ve Hazret-i Ebû Bekir (r.a.) e Allah-u Teâlâ’nın hicret için izin verdiğini ve Hazret-i Ebû Bbekik (r.a.) in de kendisi ile beraber olacağını haber verdi.

Bu haber üzerine Hazret-i Ebû Bekir (r.a.) sevincinden ağladı. Hazret-i Aişe (r.anha) o güne kadar sevincinden ağlayan hiçbir insan görmediğini söylemiştir.

Yine Hazret-i Aişe (r.anha) Buyuruyor ki;

-“Resulullah (s.a.v.) Medine’ye hicret ettiği zaman bizi ve kızlarını geride Mekke’de bırakmıştı. Medine’yi şereflendirince azaldı kölesi Zeyd bin Harise (r.a.) ile Ebû Rafi (r.a.) i iki deve ve ihtiyacları olabilecek şeyleri satın almak üzere 500 dirhem harçlıkla bize gönderdi.”

-“Hazret-i Ebû Bekir (r.a.) de Abdullah bin Ureykıt’ı iki üç deve ile onların yanına katıp, hanımı Ümmü Ruman ve beni ve kız kardeşim Esma’yı develerine bindirerek göndermesini oğlu Abdullah bin Ebû Berke mektüp yazarak emretti.”

Hazret-i Aişe (r.anha), annesi Ümmü Ruman ve Resulullah (s.a.v.) ın kerimelerinden hazret-i Zeynep hariç diğerleri ile kafile olarak yola çıktı. Kubeyd mevkiinde Hazret-i Zeyd 500 dirhemle üç deve daha satın aldı. Kafileyi Talh bin Ubeydullah (r.a.) da katıldı. Mine mevkiinden Beyda denilen yere ulaştıkları zaman Hazret-i Aişe (r.anha) nin devesi kaçtı.

Hazret-i Aişe (r.anha) buyururyor ki;

-“Devem kaçtı ben mahfenin içindeydim. Annem de yanımdaydı. Annem” Eyvah kızcağızım, eyvah gelinciğim” diyerek çırpınıyordu. Allah-u Teâlâ devemize sükünet verdi ve bizi kurtardı. Nihayet Medine’ye geldik. Ben Hazret-i Ebû Bekir (r.a.) in ev halkıyla birlikte indim.”

O zaman Mescid-i Nnebevi ve etrafındaki odalar yapılmamıştı.

Devam edecek…

İslam alimleri ansiklopedisi

Allah-u Teâla hazretleri bizleri ve sizleri Hazret-i Aişe radiyallah-u anha’nın yüzü suyu hürmetine günahlarımızı aff eylesin. Amin.

Fuad Yusufoğlu