بسم الله الرحمن الرحيم

Girnavas mevki-i (Nusaybin)

Adiyy (Ade) bin Misafir (Radiyallah-u anhu) – 6

Recâ’i el-Baresteki şöyle anlatır;

-“Bir gün Adiyy bin Misafir (r.a.) dergahından çıktı. Bir müddet yürüdükten, sonra beni yanına çağırdılar ve;

-Yâ Recâ’i, sen işitiyor musun? bu kabrin sahibi nasıl bana yalvarıyor ve benden yardım istiyor.” Dedi.

Ve eliyle bir kabre işaret etti. Ben o kabre baktığımda, kabirden çok acaib bir siyah dumanın çıktığını gördüm. Sonra Adiyy bin Misafir (r.a.) o kabrin başına giderek, Allah-u Teâlâ’ya onun afedilmesi için dua etti. Sonra o mezarın üzerinden çıkan siyah dumanın kayıbolduğunu gördüm.

Adiyy bin Misafir hazretletri (r.a.) beni yanına çağırarak;

-“Yâ Recâ’i, Allahu teâlâ bunu affetti ve bundan azabı kaldırdı.” Dedi

Sonra kabirde bulunan zata;

-“Yâ Hüseyin, senin halin iyi midir?” diye sordular.

O kabirdeki zat da;

-“Evet benim halim iyidir. Allah-u Teâlâ benden azabını kaldırdı.” Dedi.

-“Sonra Adiyy bin Misafir hazretleri (r.a.) ile dergaha döndük.”

Şöyle anlatırlar;

-“Emir İbrahim Mihrani zamanında, Cerahiyyet kalesinde bir gurup sufi cemaat vardı. Emir İbrahim, Adiyy bin Misafir hazretleri (r.a.) ni o kadar çok severdi ki, o sufiler bunu kıskanırlardı Hiç biri Adiyy bin Misafir (r.a.) ın derecesine ulaşamamışlardı.

Emir İbrahim’ın yanına geldiklerinde, emir onlara Adiyy bin Misafir (r.a.) menkıbelerinden anlatırdı.

Bir gün emir İbrahim’e;

-“Eğer biz onun yanına gidebilseydik ona altında kalkamıyacağı sorular sorarak onu mahcup ederdik.” Dediler.

Bunun üzerine Emir İbrahim onları Adiyy bin Misafir (r.a.) in dergahına gönderdi. Onlaradiyy bin Misafir (r.a.) in huzuruna gelip oturdular. Birisi Adiyy hazretleri’ne bir şeyler sordu. Fakat Adiyy hazretleri (r.a.) onunla konuşmayıp süküt etti. O konuşan kimse, Adiyy hazretleri (r.a.) in sorduğu suallerin cevabını bilmediğini sandı. Adiyy bin Misafir (r.a.) onun düşüncesini anladı ve oradakilere;

-“Allah-u Teâlâ’nın öyle kulları vardır ki şu iki dağa birleşin dese, hemen birleşirler” buyurdu.

O gelen sufiler, karşıdaki bir dağ ile diğer bir dağın birleştiğni gördüler. Bu durama çok şaşırdılar. Sonra Adiyy bin Misafir (r.a.) o dağa işaret etti. Dağ ekrar eslki haline geldi. Sufilerin hepsi hemen Adiyy hazretleri (r.a.) nden özür dileyerek, tevbe ettiler. Bir müddet daha dergahta kaldılar. Daha sonra memleketlerine döndüler.

Devam edecek…

İslam âlimleri ansiklopedisi

Allah-u Teâlâ hazretleri bizleri ve sizleri Adiyy (Ade) bin Misafir Radiyallah-u anhu’nun yüzü suyu hürmetine günahlarımızı af eylesin. Amin.

Fuad Yusufoğlu