بسم الله الرحمن الرحيم

Kasyan şelalesi (Naval-a sipi)

DÖRDÜNCÜ VAZİFE:

Zahirde riyadan emin ise ve kalbini riyadan temizlemiş ise, kalabalıkta verdiği zaman başkalarının da vereceğini ve severek vereceklerini biliyorsa, bu kimsenin böyle yapması daha iyidir.

Bu insanların kendini medhetmesini ve kötülemesini aynı tutan kimsedir. İşlerini Allah-u Teâlâ’nın bilmesini kafi gören insandır.

BEŞİNCİ VAZİFE:

Başına kakmak ve kızmak ile verdiği sadakayı yok etmemelidir.

Allah-u Teâlâ buyuruyor ki;

-“Sadakalarınızı minnet ve incitme ile yok etmeyiniz.” Bakara suresi 264 ci ayet-i kerimdeki eza’nın manası, fakiri incitmektir.

Mesela sadaka verirken yüzünü ekşitmek, alnını buruşturmak, kötü söz söylemek, fakirlik ve dilenme sebebiyle onu aşağı görmek ve ona hakaret edercesine bakmak gibi bu da, cahilikten ve ahmaklıktan meydana gelir.

Bu cahilliklerden biri, mal vermeni kendisine zor gelmesidir. Bunun için canı sıkılır ve dokunaklı söz söyler. Bir kimseye bir gümuş verip, bin gümüş almak zor geliyorsa.

Elbette cahildir. O, bu zekat ile Firdevs-i a’layı ve Allah Teâlâ’nın rızası kazanacaktır. Kendisini cehennemden kurtaracaktır. Buna inanıyorsa, ona nasıl zor gelir?

Ahmaklığı da şudur ki, kendinin zengin olmakla, fakirden üstün olduğunu zanneder. Halbuki kendisinden beşyüz yıl önce cennete gidecek olanı, o fakir olduğunu bilmez.

Derecesinin daha yüksek olduğunu, Allah u Teâlâ’nın katında şeref ve iftiharın zengine değil, fakire verildiğini anlamaz.

Onun bu dünyada şerefli olmasını nişanı, Allah u Teâlâ’nın zengini, dünya sıkıntıları ve mezgaleleri, dünya yükü ve mesuliyeti ile meşgul edip, ihtiyacından fazla nasip etmemesi ve ihtiyacı kadar fakirlere vermesini ona farz kılmasıdır.

O halde, hakikikate zengin, bu dünyada fakir için çalışmaktadır. Öbür dünyada da fakir zenginden beşyüz yıl önce cennete girecektir.

Devam edecek…

Kimyay-i Saadet (İmam-i Ğazali)

Allah-u Teâlâ hazretleri bizleri ve sizleri sadaka veren Salih kullarından eylesin. Amin

Fuad Yusufoğlu