بسم الله الرحمن الرحيم

Çağ-Çağ barajı (Nusaybin)

Bil ki;

La’net etmek, kötüdür. Hayvana, insana, elbiseye, neye olursa olsun böyledir.

Resulullah (Aleyhisselat-u vesselam) buyururyor;

-“Mu’min La’net etmez.”

Seferde hanımı Resulullah (a.s.v.) la beraber idi. Bir deveye la’net etti.

Resulullah (a.s.v.) buyurdu;

-“O devenin üstündeki her şeyi alın. Kafileden çıkarın. Zira mel’undur.” Bir müddet deve öyle dolaştı. Kimse yanına yaklaşmadı.

Bir gün Ebu Bekri’s sıdık (Radiyallah-u anhu) bir şeye La’net etti. Resulullah (a.s.v.) işitti ve üç defa;

-“Kabe’nın sahibinin hakkı için sen sıdık sın, lanet yoktur.” Buyurdu.

Ebu bekri’s sıddık;

-“Tövbe ettim, tövbe ettim dedi. Ve kefaret için bir köle azad etti.

Büyüklerden biri buyuruyor ki;

-“Kiyamet günü amel defterinden ya Lailahe illallah kelimesi, yahut da bir kimseye lanet yükselir. Lailahe illallah kelimesinin yükselmesini severim.”

Bir kimse, Resulullah (a.s.v.) a

-“Bana vasiyet buyurun.” Deyince

Resulullah (a.s.v.);

-“La’net etme.” Buyurdu.

Nueyman-i Ensarı çok şakalaşırdı. Çok şarap içerdi. Her zaman Resaulullah (a.s.v.) ın huzuruna getirilip nâlin ile döverlerdi. Bir defasında sahabeden biri,

-“Allah (c.c.) sana la’net etsin. Ne zamana kadar böyle içecek?” dedi.

Resulullah (a.s.v.) buyurdu ki;

-“Lanet etme, Allah-u Teala (c.c.) yı ve Resulunu seviyor”

O kimsenin bir adeti vardı. Her ne zaman Medine’ye bir taze meyve gelirse, alır Resulullah (a.s.v.) ın huzuruna getirir ve;

-“Bu hediyedir.” derdi.

Satın aldığı kimse parasını istese, Onu Resulullah (a.s.v.) ın huzuruna getirir;

-“Meyveyi bu yedi, parasını ondan iste.” Derdi.

Resulullah (a.s.v.) tebessüm eder ve değerini verirdi. Sonra Resulullah (a.s.v.);

-“Peki niçin getirdin?” derdi.

Nueyman-i Ensarı;

-“Param yoktu. Sizden başkasının da yemesini istemedim, ne yapayım.” Derdi.

Kimya-yi Saadet (İmam-i Ğazali)

Allah (c.c.) bizleri ve sizleri Kendi rızası istikametinde Salih Ameller işleyen kullarından eylesin. AMİN…

Fuad Yusufoğlu