بسم الله الرحمن الرحيم

Navale reş -DİVANA-(nusaybin)

İbrahim bin Edhem (r.a.) ile Şakik el Belhi (r.a.) Mekke’de karşılaşırlar.

İbrahim Bin Edhem (r.a.) Şakik El Belhi (r.a.) ye:

Rızık temini için Niçin çalışmadığını ve bu hale düşmesine neyin sebep olduğunu sorunca.

Şakik El Belhi (r.a.):

-“Bir zamanlar sahrada yolculuk yapıyordum. Sahrada iki kanadı kırılmış bir kuş gördüm. Kendi kendime ‘Bak bakalım. Bu kuş nereden besleniyor’ dedim. Ve oturdum kuşun yakınında. Bir de baktım ki, gagasında bir çekirge bulunan kuş geldi. Ağzındaki çekirgeyi kanatları kırık olan kuşun ağzına bıraktı. Bunun üzerine ben de kendi kendime şöyle dedim”:

-“Şübhesiz ki bu kuşa, bu kuşu beslenen Allah (c.c.) nerede olursam olayım bana rızık vermeye Kadirdir. Beni besler.”

-“Ve çalışmayı terk edip, ibadet ile meşgül oldum.”

Bunun üzerine İbrahin Bin Edhem (r.a.) ona şöyle der:

-“Sen niçin sakat olan kuşu besleyen sağlam kuş olmiyorsun. Ta ki ondan üstün olasın. Sen Resülullah (a.s.v.) ın:

-“Veren el, alan elden hayırlıdır.” Buyurduğunu işitmedin mi? Ve işlerinin hepsinde derecelerin en üstünü istemek Mü’minin şiarındandır. Mü’min işte böyle, Allah (c.c.) ın iyi kullarının derecelerine yükselir.”

Şakik El Belhi (r.a.) İbrahim Bin Edhem (r.a.) ın hizmetinde bulunan Huzeyfe (r.a.) e İbrahim Bin Edhem (r.a.) den gördüğü en acayıp şeyi anlatmasını isterler:

Huzeyfe şöyle anlatır:

-“Bir zaman Mekke yolunda günlerce kalmış, yiyecek bir şey bulamamıştık. Sonra Küfe’ye girerek harap bir mescide konmuştuk.”

İbrahim Bin Edhem (r.a.) bana:

-“Ey Huzeyfe, seni aç görüyorum.”

Ben de:

-“O büyüğümün gördüğüdür.”dedim.

Bunun üzerine bana:

-“Bir kalem ile bir kağıt getir.”dedi.

Ben de getirdim.

Besmeleden sonra “Her halde maksud sensin, her manada işaret olunan sensin.” Yazdı.

Ve sonra şunları ilave etti.

Ben Hamd eden, ben şükreden, ben zikredenim.
Ben acım ben kayıp’ım, ben utangacım.
O altı tanedir, ben yarısını tazmin ederim.
Yarısını da sen tazmin et Allah’ım.
Senden başkasını medh etmem ateşten bir alevdir,
İKİ KULUNU ATEŞTEN KURTARMAK ANCAK SENDEDİR.”

Bunları yazdıktan sonra kağıdı bana verdi ve şöyle dedi:

-“Git Kalbini Allah (c.c.) tan başkasına bağlama ve kağıdı ilk karşılaştığın adama ver.”

Çıkıp gittim. İlk karşılaştığım adam, bir katır üzerine binmiş giden birisi idi. Ona kağıdı verdim. Adam kağıdı alıp okuyunca ağlamaya başladı

Ve;

-“Bunu yazan nerededir.?” dedi.

Ben de:

-“Filan mesciddedir.” Dedim.

Bunun üzerine bana içinde altıyüz dinar bulunan bir kese uzatıp verdi.
Biraz sonra başka bir adamla karşılaştım. Ona bu katır üzerinde gidenin kim olduğunu sordum.

Bana:

-“O bir hiristiyandır.” Dedi.

Sonra İbrahim Bin edhem (r.a.) e gelip hadiseyi anlattım:

Bana:

-“O paraya ilişme bir saat sonra onun sahibi gelecek.” Dedi.

Bir saattan sonra o adam gelip İbrahim Bin Edhem (r.a.) elini öperek Müslüman oldu.

Kalblerin Keşfi (İmam-i Ğazali)

Allah-u Teala Hazretleri (c.c.) Bizleri ve sizleri İbrahim Bin edhem (r.a.) ın Yüzü suyu hurmetine Afv eylesin. AMİN…

Fuad Yusufoğlu