بسم الله الرحمن الرحيم

Çağ-çağ barajı (Sonbahar manzarası) Nusaybin

Dâvûd-i Tâ-i (Radiyallah-u anh)- 3

Cünayd-i Bağdad’ı hazretleri (r.a.) diyor ki;

Hazreti Dâvûd-i Tâ-i, hacamat yaptırarak kan aldırmıştı. Hacamat yapana bir altın verdi.

O’na dediler ki;

-“Bir altın vermeniz çok değil mi? İsraf etmiş olmuyor musunuz?”

Dâvûd-i Tâ-i hazretleri (r.a.);

-“Hacamat’çiye yardım olsun diye verdim. Mürüvveti olmayanın ibadeti ve dini olmaz.” Dedi.

Hazret-i Dâvûd-i Tâ-i (r.a.), evinde sadece namaz vakitlerinde çıkar, camide namazını kılar kılmaz hemen kalkar, aceleyle evine dönerdi.

Birgün, onu cemaata hızla giderken görüp;

-“Niçin acele ediyorsun?” diye sordular.

Dâvûd-i Tâ-i hazretleri (r.a.);

-“Askerler beni bekliyorlar.” Dedi.

-“Hangi askerler?” Diye sordular.

Dâvûd-i Tâ-i (r.a.);

-“Mezarlıkta bulunan ölüler.” Dedi.

Camiden çıkınca, eve birinden kaçıyormuş gibi aceleyle gelirdi.

-“İnsanlar dünyaya çok bağlanıyor, onlarla görüşünce kalbime ‘Dünya sevgisi’ geliyor.” Der. İnsanlarla bir araya gelmemeye çalışırdı.

Birgün, annesi; O’nun dışarıda güneşin altında otururken iyice terlediğini görünce;

-“Evladım, Oruç tutuyosun, sıcağın altında niçin oturuyorsun? Bu gölgeye gelsen olmaz mı?” deyince

Dâvûd-i Tâ-i Hazretleri (r.a.);

-“Anneciğim, Allah-u Teâlâ’ya söz verdim ki, nefsimin arzusu için bir adım atmıyacağım. Hem artık kendimde yürüme gücü bulamıyorum.” Dedi.

Annesi de;

-“Niçin?” deyince,

Dâvûd-i Tâ-i hazretleri (r.a.);

-“İnsanlardaki, uygunsuz halleri görünce, Allah-u Teâlâ’ya dua ettim ki, bendeki yürüme gücünü alsın da, mecbur kalırsam bile insanlar arsına karışmayayım. Bu suretle insanları görmemiş olurum. Rabbim dua’mı kabul etti. Tam onaltı senedir, bu hâldeyim sana bunu sorduğun için anlattım.” Dedi.

Devam edecek…

<<<Davud-i Ta-i (r.a.) nin bir başka yazısı>>>

İslam âlimleri ansiklopedisi

Allah-u Teâlâ hazretleri (c.c.) Bizleri ve sizleri Dâvûd-i Tâ-i hazretleri (Radiyallah-u anh) hurmetine günahlarımızı afv eylesin. Amin

Fuad Yusufoğlu