بسم الله الرحمن الرحيم

Çağ-çağ deresi (Bore veysike) Nusaybin

Sa’d bin Ebi Vakkas (Radiyallahu anhu)- 9

Sa’d bin Ebi Vakkas hazretleri (r.a.) Peygamber efendimiz (s.a.v.) in duâ’sını aldığından her duâ’sı kabul olurdu.

Bunun için, Müslümanlar O’nun duâ’sını almaya çalışırlardı. Düşmanları da, her attığı ok isabet ettiğinden çok korkarlardı.

Ömrünün sonlarına doğru, gözleri görmez olmuştu. Bu halde iken Mekke’ye gelmişti.

Mekke halkı etrafında toplanıp,

-“Bana duâ et, bana duâ et.” Deyince hepsine duâ ediyordi.

Abdullah bin es-Saib (r.a.) anlatır;

-“Ben genç idim, bir ara O’na yaklaştım ve kendimi tanıtmağa çalıştım.”

Beni tanıdı, Ve;

-“Sen mekke’nin en iyi okurlarından birisin.” Dedi.

Ben de;

-“Evet.” Dedikten sonra

Bir ara;

-“Amca senin duân makbul, herkese duâ edip duruyorsun, kendin için duâ etsen de gözlerin açılsa olmaz mı?” dedim.

Sa’d bin Ebi Vakkas (r.a.) gülümseyerek;

-“Oğlum Allah-u teâlâ’nın benim hakkımdaki takdiri (gözümün görmemesi), gözümün görmesinden daha güzeldir.” Buyurdu.

Sa’d bin Ebi vakkas hazretleri (r.a.) buyurudu ki;

-“Hayatımda üç gün ağladım. Bunlardan biri, Resul-i Ekrem (Sallallahu aleyhi ve selem) in vefat ettiği zaman, İkincisi Hazret-i Osman (r.a.) şehid edildiği zaman, Üçüncüsü de hakka sığınırken ağladım.”

Yine Sa’d bin Ebi Vakkas (r.a.) buyurdular ki;

-“Bir kimse gündüz hatim okursa, Melekler ona akşama kadar duâ eder. Gece hatim okursa Melekler sabaha kadar duâ eder.”

İslam âlimleri ansiklopedisi

Allah-u Teâlâ hazretleri (c.c.) Bizleri ve sizleri Sa’d bin Ebi Vakkas (Radiyallah-u anhu) nun şefaatına nail eylesin. O’nun yüzü suyu hürmetine günahlarımızı afv eylesin. Amin

Fuad Yusufoğlu