بسم الله الرحمن الرحيم

 

Hazret-i Abbas bin Abdulmuttalip (r.a.) nın Osmanlılar zamanındaki mezarı

Abbas bin Abdulmuttalib (Radiyallah-u Anhu)- 5

Hazret-i Abbas (r.a.) Mekke’nin fethine dair yapılan hazırlıkların son safhada olduğunu haber alınca, artık Mekke’de kalmasını lüzumlu bulmayıp, fetihden az bir zaman önce Medine’ye hicret etti. Mekke’nin fethinde Peygamber Efendimiz (Sallallahu aleyhi ve sellem) in yanında bulundu.

Peygamber efendimiz (Sallallahu aleyhi ve sellem) in;

-“Fetihten sonra Hicret yoktur.”

Hadis-i Şerifi ile, en son hicret eden sahabi Hazret-i Abbas (r.a.) olup Ebû Süfyanı, hazret-i Peygamber efendimiz (Sallallahu alayhi ve sellem) in yanına getirip Müslüman olmasına da sebep oldu.

Mekke’nin kan dökülmeden fethedilmesi için çalıştı. Fethin öncesinde ve fetih sırasında üstün gayretleriyle başarıya ulaştı.

Hazret-i Abbas (r.a.), Mekke’nin fethinden sonra yapılan huneyn gazâsında da Peygamber Efendimiz (Sallallahu aleyhi ve sellem)in yanından ayrılmadı.

İslâm ordusu, sabah gün ışımadan çukur ve geniş bir vadiden aşağıya iniyorlardı. Ancak düşman ordusu, daha önceden oraya gelmişti ve vadinin her iki yanında gizlenip pusu kurmuşlardı.

Müslümanlar tam oraya geldiklerinde, düşman etraftan saldırmaya başladılar. Müslümanlar ne olduğunu anlıyamadılar. Bir an için karışıklık oldu.

Eshab-i Kiram (r.anhüm) ın çoğu dağıldığında yalnız Hazret-i Abbas, Hazret-i Ebû Bekir (r.anhüm) ve birkaç kahraman ölmeyi göze alıp; Peygamberimiz (Sallallahu aleyhi ve sellem) ın yanından ayrılmayıp geri dönmediler.

O zaman, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) katırını düşmanın üzerine sürmek istedi. Hazret-i Abbas (r.a.), katırın dizginini, Hazret-i Süfyan bir Haris (r.a.) de üzengisini tutup hızını kesmeğe ve Resulullah (s.a.v.) ın Hevazin kabilesinin arasına dalmasına mani olmaya çalıştılar.

Peygamber efendimiz (Sallallahu aleyhi ve sellem), Allah-u teâlâ’nın yok olacağına üzüldüğünden;

-“Ya Abbas! Sen onlara; “Ey Medineliler Ey Sümere ağacının altında biat eden sahabiler!” diyerek seslen.” Buyurdu.

Hazret-i Abbas (r.a.) iri yapılı ve heybetli idi. Bağırdığı zaman sesi çok uzaklardan duyulduğu için;

O da;

-“Ey Medineliler! Ey Sümere ağacının altında Peygamberimiz (s.a.v.) e söz veren Eshab! Buraya toplanınız. Dağılmayınız.” Diye bütün gücüyle bağırdı.

Bunu işiten Eshab-i Kiram (r.anhüm) geri dönmek istedilerse de binek hayvanları öyle ürkmüşlerdi ki, bazı Eshab hayvanlarını geri döndüremediler. Zırhını, kılncını ve mızrağını alıp, binek hayvanlarından kendilerini atmak zorunda kaldılar.

Müslümanlar toparlandılar ve şiddetli bir muharebeden sonra, düşman askerlerinin çoğu öldürüldü. Bir kısmı da esir alındı.

Devam Edecek…

İslam âlimleri ansiklopedisi

Allah-u Teâlâ hazretleri (c.c.) Bizleri ve sizleri Abbas bin Abdulmuttalib (Radiyallah-u anhu) nun şefaatına nail eylesin. O’nun yüzü suyu hürmetine günahlarımızı afv eylesin. Amin

Fuad Yusufoğlu