بسم الله الرحمن الرحيم

Eshab-i kehf mağarası (Tarsus)

Hazreti Ömer-ül Faruk (Radiyallah-u anhu)- 5

Resulullah (Sallallahu aleyhi ve selem), Hazreti Ömer (r.a.) i tebessüm buyurarak karşıladı ve;

-“Bırakınız, yanından ayrılınız.” Buyurdu.

Bıraktılar Hazreti Ömer (r.a.) Resulullah (a.s.v.) önünde diz çökdü.

Resulullah (a.s.v.) Hazreti ömer (r.a.) i kolundan tutup;

-“İmana gel Ya Ömer!” buyurdu.

Hazreti Ömer (r.a.) da, temiz kalb ile Kelime-i şehadeti söyledi. Eshab-i Kiram (r.anhun), sevinçlerinden yüksek sesle tekbir getirdi.

O zaman kadar gizli imana gelirlerdi. Hazreti Hamza (r.a.) nın ve üç gün sonra Hazreti Ömer (r.a.) in Müslüman olması ile, Müslümanlar kuvvetlendi.

Hazreti Ömer (r.a.);

-“Kardeşlerimiz ne kadardır?” dedi.

Cevab verildi;

-“Seninle  k ı r k  olduk.” Dediler.

Hazreti Ömer (r.a.);

-“Öyle ise, ne duruyoruz? Haydi çıkalım!” dedi.

Resulullah (s.a.v.) kabul buyurdu.

Önde Hazreti Ömer (r.a.), sonra Hazreti Ali (r.a.), ondan sonra Resulullah (s.a.v.), sağında Hazreti Ebû Bekir, solunda Hazreti Hamza (r.a.), arkasında öteki sahabiler (r.anhum) yürüyerek Harem-i Şerife gittiler.

Kureyşin ileri gelenleri, orada hazreti Ömer (r.a.) den müjde bekliyorlardı

-“(Ömer Muhammedileri toplamış getiriyor.)” dediler. Sevindiler.

Ebû Cehil, zeki, cin fikirli olduğundan bu gelişi beğenmedi.

İleri varıp;

-“(Ya Ömer! Bu ne)” dedi.

Hazreti Ömer (r.a.) hiç aldırış etmeden;

-“Eşhedü en lâ ilahe illallah ve eşhedü enne Muhammeden Resulullah.” Dedi.

Ebû cehil, ne diyeceğini şaşırdı. Dona kaldı.

Hazreti Ömer (r.a.) bunlara dönerek;

-“Beni bilen bilir, bilmeyen bilsin ki, Hattab oğlu Ömer’im. Karısını dul, çocuklarını yetim bırakmak isteyen, yerinden kıpırdasın.” dedi.

Devam edecek…

İslam âlimleri ansiklopedisi

Allah-u Teâlâ hazretleri (c.c.) Bizleri ve sizleri Ömer-ül-Faruk (Radiyallah-u anhu) nun şefaatına nail eylesin. O’nun yüzü suyu hürmetine günahlarımızı afv eylesin. Amin

Fuad Yusufoğlu