بسم الله الرحمن الرحيم

Navala sipi (Bayaz su) Nusaybin

İmâm-i A’zam (Ebu Hanife)- Radiyallah-u anh- 15

Ali bin Ca’de (r.a.), Ebu Yusuf (r.a.) un şöyle dediğini nakleder;

Babam öldüğü zaman ben küçük idim. Annem san’at öğrenmem için beni bir terzinin yanına verdi. Ben terziyi bırakıp İmâm-i Â’zam (r.a.) ın ilim meclisine devam ettim.

Uzun bir zaman geçmişti. Annem hocama gelip;

-“Bu çocuğun senden başka üstadı yok mudur? Ona kendim bakıyorum, o bir yetimdir.” Dedi.

Hocam Buyurdu ki;

-“Sen onu kendi haline bırak! O, buraya tereyağı, fıstık, badem ezmesi yemesini öğreniyor.”

Bunun üzerine annem dönüp gitti. Ben ise daima hocamın yanında bulunur, hizmetinden ve meclisinden ayrılmazdım. Böylece Allah-u Teâlâ bana ilimden çok şeyler nasib eyledi.

Daha sonra bana kadılık vazifesi verdiler. Bir gün Abbasi Halifesi Harun Reşid ile sofrada oturuyordum. Sofraya tereyağı, fıstık ve badem ezmesi getirdiler.

Halife Harun Reşid;

-“Bundan ye, here zaman bize böyle yemek vermezler.” Dedi.

Ben güldüm;

-“Niçin gülüyorsun?” dedi.

Ben de İmâm-i Â’zam (r.a.) la ilgili olan o hadiseyi anlattım.

Halife Harun Reşid bunun üzerine;

-“Gerçekten ilim insanı yükseltir.” Deyip Hocama rahmet ile dua etti.

Ve;

-“Hakikatten kalb gözü açık olup daima huzur içinde idi. İnsanların baş gözü ile görmediklerini O KALB GÖZÜ İLE GÖRDÜ.” Dedi.

Devam edecek…

İslam âlimleri ansiklopedisi

Allah-u Teâlâ hazretleri (c.c.) Bizleri ve sizleri İmâm-i A’zam Ebû Hanife hazretleri (Radiyallah-u anh) hurmetine günahlarımızı afv eylesin. Amin

Fuad Yusufoğlu