بسم الله الرحمن الرحيم

19.Yüz yılın sonlarında Mekkenin görünüşü

Muhammed (Aleyhis selam)- 43

Muhammed Aleyhis selam BÜTÜN İNSANLARA VE CİNLERE PEYGAMBER OLARAK gönderilip, insanları açıkça İslâm’a da’vet etmesi emredildiği zaman, bütün insanlık âlemi dini, ruhi, içtimai ve siyasi bakımlardan yaygın bir karanlık, tam bir cahiliyet, taşkınlık, azgınlık ve sapıklık içerisinde bulunmakta idi.

O zaman dünya üzerinde göze çarpan belli başlı devletlerden Bizans, İran, Mısır, Hindistan, İskenderiye, Mezopotamya, Çin ve benzerlerinde yaşayan insanlar inançsızlık ve batıl inançlar içinde çırpınıyordu. Bunlar ner yaptıklarını bilmeyen azgınlar haline gelmişti.

Âlem öylesine kararmış ve zulmet öyle keşifleşmiş ki, İnsanlar her şeyin yaratıcı olan Allah’a iman ve ibadet etmek yerine Kainatta cereyen eden hadiselere ve Allah-u Teâlâ’nın yarattığı eşyaya tapıyorlardı.

Yıldızlara, ateşe, elleriyle yontukları taştan ve tahtadan putlara zavallı insanlık “ilah” diye secde ediyordu… İnsanları sınıflara ayırmışlar kuvvetliler zayıfları korkunç bir tahakkümla eziyordu.

Dünya üzerinde siyası, coğrafı ve ticarı bakımından mühim bir yer tutan Arabistan’da da durum diğer yerlerden farksızdı. O zaman Arabistan’da insanlar inanç bakımından bazı değişiklikler gösteriyordu.

Bir kısım tamamen inançsız ve dünya hayatından başka bir şey kabul etmiyordu. Bir kısmı ise Allah’a ve ahret gününe inanıyor, fakat insandan bir Peygamberin geleceğini kabul etmiyordu.

Bir kısım da Allah’a inanıyor ahret’e inanmiyordu. Diğer büyük bir kısım da Allah’a şirk koşup putlara tapıyordu. Müşriklerin her birinin evinde bir put bulıunurdu. Kâ’be’ye de 360 put konulmuştu.

Bütün bunlardan başka Hazret-i İbrahim’in bildirdiği din üzeri olan ve “HANİFLER” denilen kimseler de vardı. Bunlar Allah-u Teâlâ’ya inanır ve putlardan uzak dururlardı.

Cahiliye devri denilen bu zamanda Arabistan’da insanlar genellikle göçebe hayatı yaşıyorlardı ve kabilelere bölünmüşlerdi. Devamlı çekişme halinde bulunan bu kabileler, baskın ve yağmacılığın adete kendileri için bir geçim vasıtası kabul etmişlerdi.

Aralarında zülmun veya yağmacılığın yaygınlaştığı kabilelerden meydana gelen Arabistan’da siyasi bir nizam, içtimai bir düzen de yoktu. Yine bu arada dünyanın diğer yerlerinde olduğu gibi Arabistanda da ahlaksızlık son haddine ulaşmıştı.

İçki, kumar, zina, hırsızlık, zülum, yalan ve ahlaksızlık namına ne varsa alabildiğine yaygınlaşmıştı. Zulme, güçlünün güçsüze karşı kullandığı en amansız ve tüyleri ürpertici bir vasıta olarak başvuruluyor, kadın elde basit bir mal gibi alınıp satılıyordu.

Devam edecek…

İslam âlimleri ansiklopedisi

Allah-u Teâlâ hazretleri (c.c.) bizleri ve sizleri son Peygamber olan Habibi Muhammed (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ın şefaatına nail eylesin. O’nun yüzü suyu hürmetine günahlarımızı aff eylesin. Amin.

Fuad Yusufoğlu