بسم الله الرحمن الرحيم

Girnavas şelalesi (Nusaybin)

Ömer bin Abdülaziz (Radiyallah-u anh)- 5

Hilafet otağına gitmeyip;

-“Hilafet otağında Sülayman’nın ailesi var. Ben onların rahatsız olmamalarını uygun görmem. Onlar yerleşinceye kadar, benim kıl çadırım bana yeter!” buyurdu.

Bu sözleri, insafı ve ahlakı büyüklüğünü ne güzel efade etmektedir.

Evine gitti. Azadlı kölesi, onun pek kederli ve düşünceli olduğunu görünce;

-“Bu halininizin sebebi nedir?” diye sordu.

Cevabında buyurdu ki;

-“Doğudan batıya kadar olan Ümmet-i Muhammed (s.a.v.) in hukukunu yerine getirme bana vazife oldu. Bundan büyük endişe edecek şey olur mu?”

Daha sonra hanımı ve amca kızı olan Fatima binti Abdülmelik’i yanına çağırıp,

Buyurdu ki;

-“Eğer benimle birlikte yaşamak istersen ZİYNET VE MÜCEVHERLERİNİ BEYT-ÜL-MAL’A BIRAK. ZİRA ONLAR SENİN YANINDA İKEN BEN SENİNLE BERABER OLAMAM.”

Fatima, bütün ziynet ve müceherlerini Bet-ül mal’a verdi. Fatima’nın bu davranışı, Peygamberimiz (s.a.v.) in kızı Hazreti Fatima (r.anha) gibi ma’navi süsler ve ruhi meziyetler ile yaşamaya karar verdiğini göstermekte idi.

Ömer bin Abdülaziz (r.a.) de ellibin altınının hepsini dağıtı. Bir elbisesi kaldı.

Cariyelerine de;

-“Serbestsiniz. İsteyeniniz olursa, azad ederim. Benden bir talebte bulunmamak şarti ile kalmak isteyen varsa kalabilir. Çünkü bana verilen vazife beni sizinle meşgül olmaktan alıkoyuyor.” Buyurdu.

Hepsi ağladılar, üzüldüler. Hanımı Fatima’yı dahi serbest bıraktı. O da üzülüp ağladı. Efendisinden ayrılmadı.

<<<Ömer bin Abdülaziz (r.a.) ın başka bir yazısı>>>

Devam edecek…

İslam âlimleri ansiklopedisi

Allah-u Teâlâ hazretleri (c.c.) Bizleri ve sizleri Ömer Bin Abdülaziz (Radiyallah-u anhu) hurmetine günahlarımızı afv eylesin. Amin

Fuad Yusufoğlu