بسم الله الرحمن الرحيم

Mihrabi Nebi Aleyhis selam( Revda-i Şerif)

Şems-i Tebrizi (Radiyallah-u anhu) – 11

Bu mühteşem manzarayı seyredenler, büyük bir heyacana kapıldılar. Mevlânâ koşarak ilerledi, atın dizginlerine yapıştı. Göz göze geldiler. Şems(r.a.) in attan inmesine yardım eden Mevlânâ hazretleri (r.a.), üstadının ellerinden sevinç gözyaşları arasında doya doya öptü.

Bu arada yanık sesli hafızlar Kur’an-i kerim okumaya başladılar. Herkes büyük bir haz içinde Kur’an-i kerimi dinledikten sonra, sıra ile Şemseddin-i Tebrizi (r.a.) ellerini öptüler.

Sonra Mevlânâ hazretleri (r.a.) nin medresesine geldiler. Şems-i Tebrizi (r.a.), Sultan Veled hazretleri (r.a.) in kendisine gösterdiği hürmeti ve yaptığı hizmetleri Mevlânâ’ya anlattı.

Bundan çok memnun olduğunu bildirerek;

-“Benim bir “serim” (başım), bir de “sırrım” vardır. Başım (serim) ı sana fedâ ettim. Sırrımı da oğlum, Sultan Veled’e verdim. Eğer Sultan Veled‘in “bin yıl” ömrü olsa da hepsini ibadetle, geçirse, ona verdiğim sırr’a, ya’ni avliyalıkta yükselmesine sebep olduğum derecelere kavuşamaz.” Dedi.

Mevlânâ Celâleddin hazretleri (r.a.) ile Şems-i Tebrizi hazretleri (r.a.), eskisi gibi yine bir odaya çekilip sohbete başladılar. Hiç dışarı çıkmadan, yanlarına oğlu Sultan Veled’den başka kimseyi sokmadan, ma’nevi bir âlem’de ilerlemeye başladılar.

Halk, Şems (r.a.), gelince Mevlânâ hazretleri (r.a.) sâkinleşeceğini, aralarına katılıp, kendilerine nasihat edeceğini, sohbetlerinden istifade edeceklerini ümid ederlerken, tam tersine, eskisinden daha fazla Şems (r.a.) e bağlandığını ve muhabbetinin ziyadeleştiğini gördüler.

Siracettin anlatır;

-“Kış mevsiminin ortası idi. Bir kimse bahçesine gül dikmişti. Bunu Şems-i Tebrizi (r.a.) nin bulunduğu bir mecliste”

-“Efendim! Ben bu günlerde bahçeye gül ağacı diktim. Acaba tutup gül verir mi? Yoksa emeğim boşa mı gider?” diye sordu.

Bu kimsenin teredütlü halini gören Şems-i Tebrizi (r.a.);

-“Cenâb-i Hak isterse, böyle sebepsiz de yaratır.” Derken, hırkasının altından bir demet gül çıkardı. Orada bulunan bizler de bu kerâmeti görünce, hayretimizden şaşırıp kaldık.”

Devam edecek…

İslam âlimleri ansiklopedisi

Allah-u Teâlâ hazretleri bizleri ve sizleri Şems-i Tebrizi (Radiyallah-u anhu) nin yüzü suyu hürmetine günahlarımızı af eylesin. Amin

Fuad Yusufoğlu