بسم الله الرحمن الرحيم

Biat-i Rıdvan’ın yapıldığı Yer (Hudeybiye)

Muhammed bin Mesleme (Radiyallah-u anhu)- 5

Muhammed bin mesleme (r.a.), Hudeybiye’de yapılan ve Biat-i Rıdvan olarak adlandırılan ve Eshab-i Kiram (r.anhüm) in, müşriklerle savaşmaktan asla yüz çevirmeyeceklerine Allah ve O’nun Resulü (s.a.v.) yolunda CANLARINI FEDA EDİNCEYE KADAR CİHAD EDECEKLERİNE DAİR SÖZ VEREREK AĞAÇ ALTINDA YAPTIKLARI BİATT’E DE BULUNDU.

Biât-i Rıdvan olarak adlandırılan bu biâtte bulunanlar hakkında Kur’an-i Kerim’de Fetih suresi, 19 ncu ayette.

-“Hakikatten Allah (Hudeybiye’de) ağaç altında sana biât etmekte oldukları vakit , O müminlerden razı oldu. Böylece kalblerinde olan sadakatı bildirdi, üzerlerine sekine (Manevi huzur) indirdi. Kendilerine de yakın bir zafer (Hayber’ın fethini) verdi. Buyurularak methedilenlerdendir.

(İslam âlimleri ansiklopedisi)

Bu sebeple Biât-a “Rıdvan biâtı” adı verildi.

Biat-i Rıdvan; Elçiler vasıtasıyla Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ile Mekke müşrikleri arasında Umre ziyareti için görüşmeler devam ediyordu.

Resul-ü Ekrem Efendimiz (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ise, bir an evvel kat’i neticeyi elde etmek istiyordu. Geliş maksadını tekrar Kureyşlilere güzelce anlatmak için de bu sefer Hazret-i Ömer (r.a.) i göndermek istedi.

Hazret-i Ömer (r.a.) mazeretini bildirdi. Şöyle dedi;

-“Ya Resulallah! (s.a.v.) Kureyş reisleri, benim onlara ne derece şiddetli düşman olduğumu bilirler. Korkarım, bana suikastte bulunurlar. Mekke’de kabilemden hiç kimsem yoktur ki, beni himayesine alsın. Buna rağmen, muhakkak benim gitmemi istiyorsanız, giderim.”

Peygamber Efendimiz (Sallallahu aleyhi ve Sellem) hiçbir şey söylemeden susutu. Bunun üzerine Hazret-i Ömer (r.a.);

-“Bu iş için, Osman bin Affan (r.a.) gitse daha münasip olur. Zira onun Mekke’de aşiret ve akrabası çoktur.” Teklifinde bulundu.

Gerçekten de Mekke’nin eşrafından olan Beni Ümeyye hep Hazret-i Osman (r.a.) ın amcazadeleri idiler.

Resul-ü Ekrem Efendimiz (Sallallahu aleyhi ve Sellem), Hazret-i Ömer (r.a.) in bu teklifini kabul etti. Hazret-i Osman (r.a.) ı yanına çağırdı.

Osman (r.a) a şu talimatı verdi;

-“Kureyşlilere git! BİZ BURAYA HİÇ KİMSE İLE ÇARPIŞMAK İÇİN GELMEDİK. Sadece şu Beytullah’ı ziyeret için gelmiş bulunuyoruz. Yanımızdaki KURBANLIK DEVELERİ KESİP DÖNECEĞİZ. Diye söyle. Sonra da onları İslamiyet’e dâvet et.”

Peygamber Efendimiz (Sallallahu aleyhi ve Sellem), ayrıca Mekke’de Müslümanlıklarını gizleyen Müslümanlarla da görüşüp onlara teselli vermesini ve Mekke’nin yakında FETH OLUNUP imanlarını gizlemeye ihtiyaç kalmayacağını da onlara haber vermesini Hazret-i Osman (r.a.) a emreti.

Kainatın Efendisi (Peygamberimizin hayatı)

Devam edecek….

Allah-u Teâlâ hazretleri (c.c.) Bizleri ve sizleri Biat-i Rıdvan Sahabeleri (Radiyallah-u anhüm) nın şefaatına nail eylesin. Onların yüzü suyu hürmetine günahlarımızı afv eylesin. Amin

Fuad Yusufoğlu

Biat-i Rıdvan’ın yapıldığı yer (Hudeybiye kuyusu)

Muhammed bin Mesleme (Radiyallah-u anhu)- 7 Biat-i Rıdvan

Fakat bu durum, Peygamber Efendimiz (Sallallahu aleyhi ve Sellem) e;

-“Hazret-i Osman, ve beraberindeki muhacir Müslümanlar (r.anhüm) ın müşrikler tarafından öldürdükleri tarzında ulaştı.”

İşte burada Biat-i Rıdvan dediğimiz olay vuku buldu; Peki Biat-i Rıdvan ne demektir:

Resul-i Kibriye Efendimiz (Sallallahu aleyhi ve Sellem), Hazret-i Osman (r.a.) ın Müşrikler tarafından şehid edildiği haberini duyunca son derece müteessir oldu. Kureyşin bu haraketi karşısında üzerlerine yürümekten başka bir çare kalmıyordu.

-“Madem böyle, bu kavimle çarpışmadıkça, buradan kesinlikle ayrılmayacağız.” Buyurdu. (Taberi 3; 77)

Zaten yapabilecek başka bir şey de kalmamıştı. Sulh tekliflerine yanaşmadıkları gibi, elçi şehid etme cür’etini bile gösterebiliyorlardı.

Peygamber Efendimiz (Sallallahu aleyhi ve Sellem);

-“Allah-u Teâlâ (Celle şa’nuhu) bana biat yapılmasını emretti!” diye seslendi.

Hatemü’l-Enbiya efendimiz (Sallallahu aleyhi ve Sellem), daha sonra RIDVAN AĞACI olarak adlandırılacak olan ‘Semure ğacı’ altında durdu.

Müslümanlar da teker teker, çarpışmaktan yüz çevirmeyeceklerine, Allah ve Resul-ü (s.a.v.) yolunda canlarını fedâ edinceye kadar savaşacaklarına dair Biât ettiler. (Sire 3; 330)

Biât’ten bir tek kişi kaçındı; Munafıklardan Cedd bin Kays. (a.g.e. 3; 330)

Bu biât, sahabilere yeni bir cesaret, taze bir heyecan verdi. Yerlerinde âdeta duramaz bir hale gelmişlerdi. Bir an evvel ya Kâ’be’yi tavaf etmek veya müşriklerle çarpışmak istiyorlardı.

Cenab-ı Hak, bu biât’ta bulunan Müslümanlardan razı ve memnun olduğunu Kur’an-i Kerim’de şöyle beyan eder.

Biât-i Rıdvan olarak adlandırılan bu biâtte bulunanlar hakkında Kur’an-i Kerim’de Fetih suresi, 19 ncu ayette.

-“Hakikatten Allah (Hudeybiye’de) ağaç altında sana biât etmekte oldukları vakit , O müminlerden razı oldu. Böylece kalblerinde olan sadakatı bildi de, üzerlerine sekine (Manevi huzur) indirdi. Kendilerine de yakın bir zafer (Hayber’ın fethini) verdi. Buyurularak methedilmektedir.

Bu sebeple Bu Biât-a “Rıdvan biâtı” adı verildi.

Resul-ü Ekrem (Sallallahu aleyhi ve Sellem) de bir hadis-i şeriflerinde;

-“Ağaç altında gerçekten biât edenlerden hiç biri Cehennme girmiyecektir. (Müsned 3; 350)

Buyurarak bu biâtta bulunan Müslümanların faziletini açıkça beyan etmişlerdir.

Kainatın Efendisi (Peygamberimizin Hayatı)

Devam edecek….

Allah-u Teâlâ hazretleri (c.c.) Bizleri ve sizleri Biat-i Rıdvan Sahabeleri (Radiyallah-u anhüm) nın şefaatına nail eylesin. Onların yüzü suyu hürmetine günahlarımızı afv eylesin. Amin

Fuad Yusufoğlu

Mescid-i Şemis (Hudeybiye)

Muhammed bin Mesleme (Radiyallah-u anhu)- 16

Hazret-i Ömer (r.a.) sözlerine şöyle devam etti.;

-“Nihayet, Allah-u Teâlâ, işin sonunu hayır ve rahmet kıldı. Resulullah (s.a.v.) ise, işin böyle olacağını çok iyi biliyormuş.”

-“O gün, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) a karşı sarfetmiş olduğum sözlerimden duyduğum korkudan dolayı neticenin hayır olmasını ümit ederek oruçlar tutmaktan, sadakalar vermekten, namazlar kılmaktan ve köleler azâd etmekten geri durmadım. (Radü’l-Ünf, 6;490;Uyunü’l-Eser, 2;119)

Resul-i Ekrem (Sallallahu aleyhi ve Sellem), muahede ve musalaha işini bitirdikten sonra,

Sahabilere;

-“Artık kalkınız, kurbanlıklarınızı kesip sonra başlarınızı traş ediniz.” Diye seslendi. (Müsned,4;326; Buhari, 3;182)

Ne var ki, Hazreti Resulullah Efendimiz (Sallallahu aleyhi ve Sellem) a sonsuz hürmet ve muhabbetlerine rağmen Sahabelerin hiçbirinde bu emir karşısında bir haraket görülmedi.

Peygamber Efendimiz (Sallallahu aleyhi ve Sellem), emrini ikinci bir kez tekraralamak zorunda kaldı.

-“Kalkınız, kurbanlıklarınız kesip, sonra başlarınızı traş ediniz.”

Fakat Sahabiler aynı şekilde sanki bu emri duymamış gibi davranıyor, kurban kesme ve traş olma işine başlamıyorlardı.

Resul-i Ekrem (Sallallahu aleyhi ve Sellem) emrini üçüncü kere tekrarladı;

-“Kalkınız, kurbanlıklarınız kesip, sonra başlarınızı traş ediniz.” Buyurdu (Müsned, 4;326; Buhari, 3;182)

Yine Sahabilerden bu konuda bir haraket görülmedi. Emrini üç kere tekrarlamasına rağmen, Eshab (r.anhüm) dan kimsenin kalkmadığını gören Hazret-i Fahr-i Âlem (s.a.v.), dönüp hanımı Hazret-i Ümmü Seleme (r.anha) nın yanına gitti.

-“Ümmü Seleme! Nedir şu halkın tutumu? Onlara; ‘Kurbanlıklarınızı kesiniz, başlarınızı traş ediniz diye tekrar tekrar söyliyorum. Fakat hiç biri emrime icabet etmiyor” diyerek Sahabilerin bu durumundan şikayet etti. (Megazi, 2;613)

Müstesna zekâ ve fazilet sahibi olan Hazret-i Ümmü Seleme (r.anha) şöyle dedi;

-“Ya Nebiyallah! Bu işi yapmak istiyor musunuz? O halde şimdi dışarı çıkınız, sonra kurbanlık develeri kesinceye ve berberini çağırtıp o seni traş edinceye kadar Eshab (r.anhüm) den hiç birisine bir kelime bile söylemeyin. Çünkü, sen kurbanını kesecek ve traş olacak olursan halk da öyle yapar.” (Müsned, 4;326, Buhari, 3;182)

Devam edecek….

Kainatın Efendisi (Peygamberimizin hayatı)

Allah-u Teâlâ hazretleri (c.c.) Bizleri ve sizleri Biat-i Rıdvan Sahabeleri (Radiyallah-u anhüm) nın şefaatına nail eylesin. Onların yüzü suyu hürmetine günahlarımızı afv eylesin. Amin

Fuad Yusufoğlu

Biat-i Rıdvan’nın yapıldığı yer (Hudeybiye)

Muhammed bin Mesleme (Radiyallah-u anhu)- 17

Bunun üzerine Peygamber Efendimiz (Sallallahu aleyhi ve Sellem), dışarı çıktı. Hiç kimseyle görüşmeden ve hiç kimseye bir şey söylemeden, ihramını sağ koltuğu altından çıkarıp sol omzuna attı. Kurbanlık develerini kesti Ve berberi Husaâli Hiraş bin Ümeyye (r.a.) yi çağırıp traş oldu. (Sire, 3;3339)

Bunu gören Sahabiler (r.anhüm) de derhal kurbanlık develerini kesmeye ve başlarını traş ettirmeye başladılar.

Hazret-i Ümmüe Selemle (r.anha) der ki;

Kurbanlıklara öylesine koştular, öylesine yığıldılar ki, neredeyse birbirlerini ezeceklerdi.” (Vakidi, 2;613)

Sahabiler (r.anhüm) in, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) a muhalefet etmek için tekrarlanan emrini yerine getirmeyip bekledikleri elbette söylenemez.

Belki onlar, çok ağır buldukları muâhede ve musalaha hükümlerinin vahiy il ortadan kaldırılacağını düşünüyor ve bu vahiy ile Peygamber Efendimiz (Sallallahu aleyhi ve Sellem) in, verdiği emirden vazgeçeceğini umuyorlardı. En azından, umre amellerini tamalayabilmek için Mekke’ye girmelerinin temin edilebileceğini ümit ediyorlardı. Bunun gerçekleşmesi için de bekliyorlardı.

Nitekim, bu hususta herhangi bir vahyin inmediğini ve Hazret-i Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ın da kurbanlık develerini kesip, mübarek başlarını tiraş etirdiği görünce, onların da Resul-ü Kibriya (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ya, muhalefet etmiş duruma düşmemek için süratle kurbanlık develrini kesmeye ve başlarını traş etmeye başladıkları görülüyordu.

Bu hadiseden, ayrıca Hazret-i Ümmü Seleme (r.a.) nin de müstesna bir zekâ ve fazilete sahib olduğunu anlıyoruz.

Hatta,

‘Ümmü Seleme (r.anha) nin Hudeybiye’de gösterdiği dirayet ve fetâneti İslam tarihinde hiçbir kadın göstermemiştir.’ denilmiştir. (Tecrid-i sarih, Terc; Kamil Miras, 8;171)

Sahabilerden bir kısmı başını kazıttırıyor, kimisi de kısalttırıyordu. Bunu gören Resulullah Efendimiz (Sallallahu aleyhi ve Sellem);

-“Allah başlarını kazıttıranlara rahmet eylesin.” Diye duâ etti. (Sire, 3;334)

Saçlarını kısalttıran Sahabiler (r.anhüm) bu duâ karşısında bir an tereddüt geçirdiler. Aynı duâ’yı kendilerine de yapmalarını Resulullah Efendimiz (Sallallahu aleyhi ve Sellem) den rica ettiler.

Peygamber Efendimiz (Sallallahu aleyhi ve Sellem) yine;

-“Allah başlarını kazıttıranlara rahmet etsin.” Diye duâ etti.

Sahabiler (r.anhüm), üç kere;

-“Ya Resulullah (s.a.v.) kırptıran, kısaltranlara da duâ et.” Deyince

Resul-i Ekrem (Sallallahu aleyhi ve Sellem);

-“Allah saçlarını kırptıran, kısaltıranlara da rahmet etsin.” Diyerek onları da duâ’sının içine dahil etti. (A.g.e., 3;334)

Sahabiler traş olduktan sonra, Allah tarafından estirilen bir rüzgar, saçlarını Harem-i Şerife doğru uçurup götürdü. Onlar bunu Umre’lerinin kabulüne bir işaret sayarak birbirlerini müjdelediler.

Server-i Kâinat Efendimiz (Sallallahu aleyhi ve Sellem), Eshabiyle birlikte yirmi gün kadar kaldıktan sonra Medine’ye dönmek üzere Hudeybiye’den ayrıldı.

Devam edecek….

Kainatın Efendisi (Peygamberimizin hayatı)

Allah-u Teâlâ hazretleri (c.c.) Bizleri ve sizleri Biat-i Rıdvan Sahabeleri (Radiyallah-u anhüm) nın şefaatına nail eylesin. Onların yüzü suyu hürmetine günahlarımızı afv eylesin. Amin