بسم الله الرحمن الرحيم

Girnavas Mevki-i şelalesi (Kuru hali) Nusaybin

Rivayet olunur ki:

Süleyman bin Davud (a.s.) bir gün binitine binmiş, kuşlar onu gölgelendirildiği, sağ ve sol tarafında da insan ve cinnilerden askerleri olduğu halde giderken,İsrail oğullarından bir abide tesadüf eder.

Abid kendisine şöyle der:

-“Allah (c.c.) a yemin ederim ki, Ey Davud (a.s.) un oğlu, Allah (c.c.) sana Büyük bir mülk vermiştir.”

Süleyman (aleyhis selam) bu sözü işitince şöyle cevab verdi:

-“Mü’minin defterinde bir kere Allah (c.c.) ı Tesbih etmenin bulunması Davud (a.s.) un oğluna verilenin hepsinden hayırlıdır. Zira Davud (a.s.) oğluna verilen geçici ve fanidir. Allah (c.c.) ı tesbih etmek ise daimi ve bakidir.”

Lokman (a.s.) oğluna şöyle der:

-“Ey oğlum, dünya çok derin bir denizdir. Onda çok kimseler boğulmuştur. Bu dünya denizinde gemin, Takva olsun. Ümit edilir ki kurtulursun. Yoksa başka kurtuluş yolu göremiyorum senin için.”

Adamın biri Ebu Hâzim (r.a.) a der ki;

-“Dünya sevgisinden sana şikayet ediyorum. O benim evim olmadığı halde ben onu çok seviyorum.”

Ebu Hazim (r.a.) şöyle vevab verir:

-“Dünyadan, Allah (c.c.) ın sana verdiği ile iktifa et. Kazancını Helalindan kazan. Onu ancak yerinde sarfet. Böyle olursan Dünya sevgisi sana zarar vermez.”

Ebu Hazim (r.a.) bu cevabı verdi. Çünkü kendisini bu işten sorumlu tutsaydı, Onun sözünü yerine getirmeye çalışır, dünyadan soğur ve ölmesini isterdi.

Yahya bin muaz (r.a.) der ki:

-“Dünya, şeytanın dükkanıdır. Onun dükkanından bir şey çalma ki, sonra onu istemek için sana gelir de seni alır.”

Lokman (a.s.) oğluna şöyle öğüt verir:

-“Ey oğlum, dünyanı ahiretinle sat ki, hem dünyada hemde ahirette kârlı olasın. Ahiretini dünyanla satma ki, her ikisini de kaybedersin.”

Devam edecek…

Mükaşefe-tül Kulub (İmam-i Ğazali)

Allah-u Teala hazretleri (c.c.) bizleri ve sizleri Dünya sevgisinin şerinden muhafaze eylesin. AMİN…..

Fuad Yusufoğlu

Girnavas Mevki-i (Nusaybin)

 

Fakirliğin Fazileti:

Allah-u Teala hazretleri (c.c.):

-“Lil-fukarai’l-muhacirine.” Haşr suresi; 8 . Ayet-i kerimesinde fakirliği, hicretten önce buyuruyor.

Resulüllah (Sallallahu aleyhe ve sellem) buyuruyor ki;

-“Allah-u Teâla (c.c.) çoluk çocuğu fazla ve zahid olan fakiri sever.”

Resulüllah ( a.s.v.) yine buyurdu:

-“Ey Bilal bu cihandan giderken zengin değil, fakir olarak gitmeye gayret et.”

Resulüllah (a.s.v.) yine buyurdu:

-“Ümmetimin fakirleri, zenginlerden beş yüz sene önce cennete girerler.”

İsa (Aleyhis selam) uyuyan bir kimsenin yanından geçiyordu.

İsa (Aleyhis selam);

-“Kalk, Allah-u Teâla (c.c.) yı zikret.” Buyurdu.

Adam:

-“Benden ne istiyorsun? Ben dünyayı isteğenlere verdim.” Dedi.

İsa (Aleyhisselam):

-“Öyleyse uyu, İstediğin gibi uyu.” Buyurdu

Resulüllah (a.s.v.) buyurdu:

-“Fakira aşına olunuz. Onlara iyilik yapınız. Çünkü onların saadeti yoldadır.”

Eshab (r.anhum.):

-“O nedir Ya Resulüllah (a.s.v.)?” dediklerinde:

Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem);

-“Kıyamet günü onlara, size kim bir parça ekmek veya bir hırka veya içecek bir su vermişse, elinden tutunuz ve cennete götürünüz denir.” Buyurdu.

Lokman Hekim (a.s.) oğluna:

-“Elbisesi eski olanı aşağı görme. Çünkü senin ve onun sahibiniz birdir.” Dedi.

Yahya ibn Mûaz (r.a.) buyuruyor ki;

-“Zavalli insan, fakirlikten korktuğu kadar cehennemden korksaydı, fakirlikten de, Cehennemden de emin olurdu.
-“Dünyayı istediği kadar Cenneti isteseydi, ikisine de kavuşurdu.
-“Dıştan insanlardan korktuğu kadar, kalbden Allah (c.c.) tan korksaydı, dünyaya da, ahirette de saadete kavuşurdu.”

İbrahim-i Edhem (r.a.) ın huzuruna bir kimse on bin gümüş getirdi.

Almadı.

Adam, alması için çok sıkıştırdı.

İbrahim-i Edhem (r.a.):

-“İstermisin ki, bununla fakirlik defterinden silineyim? Bunu asla yapamam.” Dedi.

Devam edecek……

Kimya-yı Saadet (İmam-i Ğazali)

Allah-u Teala hazretleri (c.c.) bizleri ve sizleri dünyaya Haris olmayan kullarından eylesin. AMİN…

Fuad Yusufoğlu