بسم الله الرحمن الرحيم

Navale (Nusaybin)

Sehl-i Tüsteri (rahmetillahi aleyh) der ki:

-“Üç yaşında idim. Dayım Muhammed bin Suvar (r.a.) gece namazı kılarken ona bakardım.

Dayım Bana:

-“Ey oğul seni yaratan Rabbını anmaz mısın? Dedi.

Ben:

-“Nasıl anayım?” dedim.

Dayım:

-“Gece yatağa girince, dil ile değil, KALB ile üç defa de ki,

Allah benimledir.
Allah-u Teâla daima bana bakıyor.
Allah-uTeâla beni görüyor.”dedi.

Birkaç gece dediği şekilde yaptım.

Sonra dayım bana;

-“Her gece yedi kere söyle”dedi.

Öyle yaptım. Bir müddet sonra, bunun tatlılığını KALBİMDE buldum.

Bir sene geçince;

-“Sana söylediklerimi ömrün boyunca unutma. Seni kabre koyuncaya kadar devam eyle. Çünkü bunlar bu dünyada da ahrette de senin dayanağın ve elinden tutucu olurlar.”dedi.

Bir kaç sene devam eyledim. KALBİMDEKİ TATLILIK arttı.

Bir gün dayım bana;

-“Allah-u Teala kiminle olursa, kime bakar ve kimi görürse, günah işlemez. Sakın GÜNAH İŞLEME. Allah-u Teâla seni görüyor.”dedi.

Kimya-yı Saadet (İmam-i Ğazali)

Allah-u Teâla (c.c.) Bizleri ve sizleri daima Kendisini zikr eden ve onun zikri ile uğraşan kullarından eylesin. Amin…

Fuad Yusufoğlu