بسم الله الرحمن الرحيم

Çağ-Çağ deresi (Sonbahar manzarası) Nusaybin

Zünnun-i Mısrı (Radiyallah-u anhu)- 6

Bekir bin Abdurrahman (r.a.)anlatır;

Bir gün Zünün-i Mısrı hazretleri (r.a.) ile birlikte yolda gidiyorduk. Bir dere kenarında Zünun-i Mısrı (r.a.) kuru bir ağacın üstüne oturdular. O anda canım tâze hurma yemek istedi. Fakat o bölgede hurma ağaçları yoktu ve hurma mevsimi de değildi.

Gördüm ki, Zünun-i Mısrı (r.a.) bana dikkatli bir şekilde bakıyordu;

-“Ey Bekir! Canım çok mu taze hurma istiyor? Diye sorunca

Ben de;

-“Evet efendim.” Dedim.

O zaman kuru ağaca;

-“Haydı sen bizi bir hurma ağacının yanına götür.” Deyince.

Baktım o kuru ağaç, Allah’ın izniyle yürümeye başladı. Bizi epey uzakta, hurmaları olmuş bir ağacın yanına götürdü.

Zünun-i Mısrı (r.a.);

-“Ey Bekir! Doyuncaya kadar taze hurma ye.” Dedi.

Ben doyuncaya kadar taze hurma yedim.

Daha sonra Zünun-i Mısrı (r.a.) kuru ağaca;

-“Bizi yerimize götür.” Buyurdu.

O ağaç bizi eski yerimize getirdi. Ben nereye gidip geldiğimizi bilmiyordum.

Bir gün Talebeleri Zünun-i Mısrı (r.a.) yı ağlarken görüp, sebebini sordular;

-“Bu gece Ma’na âleminden bir ses geldi,’Ey Zünun! İnsanları yarattım, on bölük oldular. Dünyayı bunlara gösterince, dokuz bölüğü dünyayı istedi. Bir bölüğü de on bölük oldu. Bunlara Cenneti gösterince, dokuz bölüğü Cenneti istedi. Kalan bir bölük de on bölüğe ayrıldı. Bunlara cehennemi gösterince, dokuzu korkup dağıldılar. Bir bölük kaldı. Bu bölük, ne dünyayı, ne de cenneti istediler ve ne de cehennemden korktular. (Ey Kullarım! Ne dilersiniz?) fermanıma cümlesi, dileğimizi sen bilisin dediler.’ ŞİMDİ BEN HANGİ BÖLÜKTEN OLAYIM BİLMİYORUM. MAHRUM BÖLÜKLERDEN OLURUM KORKUSUYLA AĞLIYORUM.”dedi.

Devam edecek…

İslam âlimleri ansiklopedisi

Allah-u Tâlâ hazretleri (c.c.) bizleri ve sizleri Zünnun-i Mısrı (Radiyallah-u anhu) veli kulun yüzü suyu hürmetine günahlarımızı afv eylesin. Amin

Fuad Yusufoğlu