بسم الله الرحمن الرحيم

Girnavas mevki-i (Nusaybin)

Zünnun-i Mısrı (Radiyallah-u anhu)- 7

Kendisi (r.a.) anlatır;

Birgün dağlarda dolaşırken bir topluluk gördüm. Hepsi bir yerinden rahatsızdı.

-“Siz burada ne yapıyorsunuz?” diye onlara sorduğumda;

Bana;

-“Şurada bir âbid var, her sene bir sefer dışarı çıkar, bize okuyunca hepimiz şifa buluruz.” Dediler.

Ben de onlara katılarak, âbid dışarı çıksın diye bekledim. Bir adam çıktı. Yüzü sarı, vucudu zayıf ve gözleri çukurlaşmıştı.

Heybetinden dağ sallandı. Sonra şefkatlı bir gözle onlara baktı, sonra semaya baktı, onlara doğru üfleyince, hepsi şifa buldu.

Yerine girmek isterken eteğine yapışıp;

-“Allah için onları maddi hastalıklardan kurtardın. Benim de manevi hastalığımı tedavi et.” Dedim.

Bana;

-“Ey Zünun! Elini eteğimden çek, Allah-u Teâlâ seni gördüğü halde, O’nu bırakıp benim eteğimi tuttun. Eteğimi bırak Allah-u teâlâ hazretleri (c.c.) ikimiz de helak eder.” Dedi.

Şöyle anlatılır;

Zünun-i Mısrı (r.a.) on sene canı ‘sikbaç’ denilen bir aş yemek istemesine rağmen yememişti.

Bir bayram gecesi nefsi kendisine;

-“Ne olur, bayram günü olsun bana bir ‘sikbaç’ aşı versen.” Deyince

Zünun-i Mısrı (r.a.);

-“Ey Nefs! Şayet bu gece bana yardım edip de, iki rek’at namazda kur’an-i kerim-i hatim edersen sana bu yemeği veririm.” Dedi.

Ertesi gün bayram namazından sonra ‘sikbaç’ aşı getirdiler. Tabaktan bir lokma almasına rağmen, tekrar geri koydu ve namaza durdu.

Ona;

-“Niçin böyle yaptın) deyince,

Zünun-i Mısrı (r.a.);

-“Tam yiyeceğim sırada nefsim bana (-‘en sonunda maksadıma ulaştım’) deyince, ben de (-‘Hayır ulaşamadın’) diyerek lokmayı geri koydum.” Dedi

Devam edecek…

İslam âlimleri ansiklopedisi

Allah-u Tâlâ hazretleri (c.c.) bizleri ve sizleri Zünnun-i Mısrı (Radiyallah-u anhu) veli kulun yüzü suyu hürmetine günahlarımızı afv eylesin. Amin

Fuad Yusufoğlu